Najistotniejszym warunkiem oceny prawidłowego rozwoju dziecka jest znajomość idealnej motorycznej ontogenezy. Badanie dziecka odbywa się za pomocą obserwacji motoryki spontanicznej, czyli tego co dziecko potrafi zrobić – ocena ilościowa i najistotniejsze jak to robi – ocena jakościowa wzorców. Pozwala ona potwierdzić prawidłowy rozwój, bądź wychwycić nieprawidłowości we wczesnym etapie rozwoju dziecka.
Bardzo ważna, kluczowa w rozwoju dziecka do 1 roku życia jest kinezjologiczna analiza wzorców postawy towarzysząca dziecku od okresu noworodkowego do osiągnięcia samodzielnego chodu. Nieprawidłowości w motoryce spontanicznej dziecka w okresie do 1 roku życia pozwalają uniknąć wad postawy w okresie późniejszego rozwoju.
Metoda odruchowej lokomocji prowadzona indywidualnie dla potrzeb danego pacjenta z opracowanym celem terapii, który jest już widoczny po jednorazowej sesji terapeutycznej.
Wskazania do terapii:
Przeciwwskazania do terapii stanowią nieprawidłowości w budowie ciała lub czynniki zewnętrzne wykluczające prowadzenie skutecznej terapii :
Terapia polega na ustawieniu dziecka w określonej pozycji i naciśnięciu określonych punktów na ciele dziecka tzw. stref poprzez aferentację dostarczamy do ośrodkowego układu nerwowego niezbędne bodźce powodujące powstawanie połączeń w mózgu, a mięsnie odpowiadają określoną reakcją widoczną dla Rodzica. Połączenia te umożliwiają prawidłowy rozwój dziecka (siadanie, czworakowanie, pionizację ), który z pewnych przyczyn na pewnym etapie został zaburzony. Rodzice uczą się rozpoznawać prawidłowe reakcje na ciele dziecka. Terapia powoduje ekspresję mowy. Stymulacja wykonywana jest 4 razy dziennie w warunkach domowych, czas uzależniony jest od wieku i wydolności pacjenta wynosi od kilku do kilkudziesięciu minut. Częste powtarzanie powoduje tworzenie nowych połączeń w mózgu dzięki czemu uzyskujemy zamierzony efekt terapeutyczny, który zależny jest także od zaangażowania rodziców. Terapeuta uczy rodziców sposobu wykonania ćwiczeń. Rodzice często boją się, bo mali pacjenci podczas terapii potrafią płakać. Sama terapia nie boli, reakcję tą powoduje utrzymanie dziecka w określonej pozycji, płaczą, bo jest im ciężko ćwiczyć.
Terapię metodą Vojty mogą prowadzić jedynie terapeuci z międzynarodowym certyfikatem IVG oraz przeszkoleni do tego rodzice małych pacjentów.