Probemy wychowawcze

Problemy wychowawcze

Każde dziecko zachowuje się w sposób, który podoba się rodzicom oraz w taki, który nie jest przez nie akceptowalny. Najczęściej rodzice nie reagują, gdy dziecko zachowuje się odpowiednio, wychodząc z założenia, że to norma i nie ma czego chwalić. To błąd. Rodzice powinni przede wszystkim nagradzać swoją uwagą pozytywne zachowania dziecka i jego emocje. Co to znaczy nagradzać swoją uwagą? Komentować to co dziecko zrobiło, np. “Świetnie poradziłeś sobie z tym zadaniem”, “Cieszę się, że w szkole zgłosiłeś się do odpowiedzi”. Zupełnie inaczej rodzice odbierają negatywne zachowania dzieci. Jeżeli robi coś źle, nie wykonuje zadań, wykazuje zachowania lękowe, unika czegoś, ma problemy albo trudności – rodzice zaczynają poświęcać dużo uwagi, chcą zmienić postępowanie dziecka. Często metodą prób i błędów interweniują.

 

Rodzice muszą pamiętać o tym, że pewne wzloty i upadki, zachowania grzeczne i niegrzeczne są naturalną sytuacją rodzinną. Dziecko w ten sposób najlepiej uczy się co to są zasady, co jest akceptowalne a co nie, co może robić a co nie, jak jego zachowanie wpływa na rodziców, kiedy przyciąga ich uwagę. Rodzice bez problemów powinni radzić sobie z takimi “upadkami” wychowawczymi, które są krótkotrwałe i zmienne.

 

Co w sytuacji, gdy problem wychowawczy/rodzinny trwa długo a rodzice mimo modyfikacji swojego postępowania wciąż są bezradni wobec dziecko, nie widać zmian i sytuacja nie ulega poprawie?

 

Rodzice zaczynają zastanawiać się “Czy zachowanie dziecka jest normalne? Czy on zachowuje się jak typowe dziecko/ nastolatek w jego wieku?”

Jeżeli takie pytanie od jakiegoś czasu jest w Twojej głowie rodzicu – nie powinieneś dłużej czekać i zasięgnąć opinii specjalisty, który pomoże Ci odpowiednio zinterpretować trudności Twojego dziecka. Bardzo ważne jest, aby odróżnić zachowania adekwatne do wieku, które są drażniące od zachowań niepożądanych, nieodpowiednich do wieku i poziomu rozwoju dziecka oraz zaburzeń (np. zaburzenia zachowania, zaburzenia lękowe i emocjonalne).

 

 

Coraz częściej się również zdarza, że dzieci dotyka autyzm lub spektrum autyzmu w tym zespół Aspergera a co za tym idzie, dzieci mogą sprawiać problemy wychowawcze lub zachowują się w sposób odbiegający od swoich rówieśników. W takich okolicznościach możesz czasami w sposób mylny ocenić zachowanie dziecka w szczgólności w początkowej fazie jego rozwoju. W takim wypadku liczy się każdy dzień, gdyż dobrze postawiona diagnoza i szybko rozpoczęta terapia w tym terapia prowadzona w domu przez samych rodziców może zminimalizować skutki zaburzenia i pozwoli dziecku na w miarę normalne funkcjonowanie.

 

Początkowym etapem każdej interwencji są zmiany, których rodzice dokonują w domu, w najbliższym środowisku. Terapeuta podpowie Ci od czego zacząć. Najczęściej rodzice szybko dostrzegają jak ich zachowanie wpływa na córkę czy syna, uczą się swoistej samoobsługi swojego dziecka. Na tym etapie rodzice już zauważają ogromne zmiany w życiu rodzinnym. Czasami nie potrzeba dużego wysiłku aby osiągnąć duże rezultaty.

 

Jeżeli czujesz, że chciałbyś porozmawiać ze specjalistą o sytuacji swojego dziecka lub całej rodziny – zapraszamy na konsultacje.

Prowadzę również konsultacje online, które są najszybszą formą spotkania terapeuty z rodzicami. Podczas pierwszych spotkań bazujemy na wywiadzie rodzinnym oraz rozmowie z rodzicami. Obecność dziecka nie jest konieczna. Natomiast zmiany możesz zacząć wprowadzać natychmiast bez względu na miejsce zamieszkania.

 

Joanna Karczyńska – pedagog logopeda, neurologopeda (więcej informacji na mój temat pod poniższym linkiem)

Pracuję z dziećmi/ młodzieżą oraz całymi rodzinami, w których występują następujące trudności

– zachowania niepożądane, zachowania buntownicze

– trudności wychowawcze, trudności z przestrzeganiem zasad rodzinnych

– zachowania agresywne albo autoagresywne

– trudności w zakresie umiejętności społecznych

– trudności natury lękowej i emocjonalnej

– problemy szkolne